Costa Blanca (Białe Wybrzeże) to ciągnący się na 200 km pas wybrzeża na południe od Walencji  w prowincji Alicante. Costa Blanca każdego roku przyciąga miliony turystów, którzy chcą spędzić gorące wakacje w Hiszpanii. Do najpopularniejszych miejsc należy oczywiście samo Alicante, Benidorm (nazywane hiszpańskim Miami), Elche, Santa Pola, Altea czy  Xàbia. 

Pod koniec maja Toni oświadczył mi, że ma dla mnie niespodziankę w nagrodę za tyle nieprzespanych nocy poświęconych na prace nad magazynem ¡Olé!. Czekał na nas zarezerwowany weekend w hotelu nieopodal Benidormu i Altei. Cieszyłam się, że będe mogła wreszcie leżeć nad basenem i nic nie robić, ale okazało się, że daleko nam do takiego bezproduktywnego spędzania czasu. 

Sam kompleks wypoczynkowy prezentował się świetnie, ale po dokładnym sprawdzeniu tego, co może nam zaoferować, nieco się rozczarowaliśmy. Posiłki i drinki na zasadzie all inclusive były w porządku. Szwedzki stół, dużo owoców morza, ryb, sałatek, paelli, a na śniadania także tzw. English breakfast (wszystko dla Anglików, wszystko! ;)).  Było zbyt zimno na pływanie w zewnętrznym basenie. Hiszpanie się nie odważyli, za to Anglikom niska temperatura nie mogła zepsuć wakacji. Nie mogliśmy natomiast skorzystać z krytego basenu, który jest dostępny tylko zimą (o tym nie wspomniano w folderze reklamowym).

W zasadzie pojawilismy się tylko na siłowni i potrenowaliśmy tylko pół godziny, gdyż później mieliśmy zamówioną saunę (chyba jako jedyni). Nic tego nie wyszło, bo okazało się, że sauna nie działa albo nie została należycie przygotowana przez pracowników hotelu. Stwierdziliśmy, że odpuszczamy sobie te atrakcje i nie tracimy cennego czasu, który można przeznaczyć na zwiedzanie. 

Wsiedliśmy do samochodu i pojechalismy do Altei. Tam spotkalismy się z kolegą Toniego, który ma to szczęście, że mieszka nad samym morzem. Zawsze mnie zastanawiało jak to jest mieszkać w turystycznej miejscowości i cały rok mieć widok na morze z okna.